وصف ملازم عبادتوصف ملازم عبادت، وصف غیر قابل انفکاک از عبادت می‌باشد. ۱ - تعریفوصف ملازم عبادت، مقابل وصف مفارق عبادت ، و به معنای وصفی از اوصاف عبادت است که انفکاک بین آن وصف و موصوفش امکان ندارد، یعنی وصف، وجودی جدای از وجود موصوف ندارد، مثل: جهر و اخفات نسبت به قرائت نماز که ممکن نیست در غیر قرائت تحقق پیدا کند. بنابراین، در نمازهای اخفاتی که از جهر به قرائت نهی شده است، جهر از اوصاف ملازم قرائت است، زیرا می‌توان گفت قرائت یا به جهر است یا به اخفات، و نمی‌توان گفت جهر یا با قرائت است یا بدون قرائت، زیرا جهر (آشکاری جوهره صوت در هنگام قرائت) بدون قرائت رخ نمی‌دهد. ۲ - بررسی فساد عبادات در صورت تعلق نهینکته: در بحث از این که آیا نهی از عبادت اقتضای فساد آن را دارد یا نه، گفته اند:نهی از عبادت اقسامی دارد، زیرا نهی یا به مجموع عبادت یا به جزء یا به شرط یا به وصف ملازم و یا به وصف مقارن آن تعلق می‌گیرد. آن گاه حکم هر یک را به تنهایی بررسی نموده‌اند. [۱]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص(۲۱۰-۲۰۴).
[۲]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۷، ص(۲۷۳-۲۷۲).
[۴]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص(۲۲۳-۲۲۲).
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «وصف ملازم عبادت». رده‌های این صفحه : وصف عبادت
|